Wie wij zijn

NUMBER werkgroep

Wij zijn laboratoriumspecialisten klinische chemie, ofwel klinisch chemici, en staan in de dagelijkse praktijk aan het hoofd van het huisartsen- of ziekenhuislaboratorium.

Alles wat er bij een laboratoriumtest komt kijken, beginnend bij de bloedafname tot de uitslag, valt onder onze verantwoordelijkheid. Daarnaast zijn we verantwoordelijk voor de betrouwbaarheid van de testresultaten en overleggen we met de huisartsen of medisch specialisten over de interpretatie van uitslagen of welke testen aanvragen zij het beste kunnen doen.

Alle klinisch chemici zijn aangesloten bij onze vakvereniging, de NVKC  , Nederlandse Vereniging voor Klinische Chemie en Laboratoriumgeneeskunde, waar de NUMBER werkgroep onder valt.

NUMBER stuurgroep, vlnr Wendy den Elzen, Marc Thelen, Christa Cobbaert, Nannette Brouwer

NUMBER stuurgroep leden 

Dr. Nannette Brouwer, laboratoriumspecialist klinische chemie, werkzaam bij Diagnost-IQ, een huisartsen en ziekenhuis laboratoriumorganisatie in Noord Holland (regio Hoorn, Purmerend en Zaandam). Mijn interesse voor referentie-intervallen werd al gewekt in de opleiding door een onderzoek naar de verschillen in referentie-intervallen binnen Amsterdam. Via het Cluster kwaliteit van de NVKC ben ik mij hier verder in gaan verdiepen. Als lid van de IFCC C-RIDL, een internationale commissie die zich over referentie-intervallen buigt weet ik niet alleen dat we uniforme referentie-intervallen in Nederland belangrijk vinden, maar op veel meer plaatsen in de wereld. Met mijn bijdrage in de NUMBER stuurgroep is mijn streven om de interpretatie van laboratoriumtesten te vereenvoudigen doordat het gebruikte referentie-interval van een test bij verschillende laboratoria en in richtlijnen hetzelfde is, zodat de uitslag voor zowel de behandelend artsen als de patiënten zelf (in de patientenportalen) beter te begrijpen is.    

Dr. Wendy den Elzen, laboratoriumspecialist klinische chemie en klinisch epidemioloog, werkzaam bij het Leids Universitair Medisch Centrum. In het NUMBER project komen al mijn ambities en interesses samen. Al sinds mijn eerste onderzoeksstages richt ik mij in mijn onderzoek op oorzaken van ziekten en gezondheid bij ouderen die meetbaar zijn in het bloed, zoals bloedarmoede, vitamine B12 gebrek, en schildklieraandoeningen. Binnen het NUMBER project kunnen we door statistische bewerkingen gebruik maken van grote bestaande databestanden om referentie-intervallen te berekenen voor veel van deze laboratoriumtesten, voor iedere leeftijdscategorie. Daarnaast ben ik coördinator en docent van het blok Research & Evidence van de Master Vitality and Ageing van het LUMC en hoofdredacteur van het online magazine Laboratoriumgeneeskunde van de Nederlandse Vereniging voor Klinische Chemie en Laboratoriumgeneeskunde.

Prof. dr. Christa Cobbaert, laboratoriumspecialist en hoogleraar in de Klinische Chemie en Laboratoriumgeneeskunde, in het bijzonder de metrologie. Ik bens verbonden aan het LUMC te Leiden. Mijnwetenschappelijk onderzoek richt zich op het ontwikkelen en standaardiseren van beloftevolle moleculaire eiwit biomarkers t.b.v. gepersonaliseerde zorg voor de patiënt (precisiegeneeskunde). Daarbij is het belangrijk om uit te gaan van de behoeften van artsen.. Ik ben vicevoorzitter van de Wetenschappelijke Divisie van de Internationale Federatie van Klinische Chemie (IFCC), voorzitter van de IFCC werkgroep Apolipoproteine Standaardisatie met Massaspectrometrie en voorzitter van de Test Evaluatie werkgroep van de Europese Federatie van Laboratoriumgeneeskunde (EFLM). Vanuit die hoedanigheid draagt ik bijj aan nationale (Calibratie 2.000 en NUMBER) en mondiale standaardisatie- en evaluatieprojecten van medische testen.

Prof. dr. Marc Thelen, laboratoriumspecialist klinische chemie en medisch manager van het klinisch chemisch en hematologisch laboratorium van het Amphia ziekenhuis in Breda, daarnaast scientific director van de Stichting Kwaliteitsbewaking Medische Laboratoriumdiagnostiek (SKML) in Nijmegen en bijzonder hoogleraar 'kwaliteit in medische laboratoriumzorg' bij de Radboud Universiteit in Nijmegen.

Met mijn werk bij de SKML zet ik mij in voor de uitwisselbaarheid van laboratoriumuitslagen. De SKML ontwikkelt daartoe rondzendingen waarvan materiaalsamenstelling, waardetoekenning en de vorm van rapportage dit doel steeds faciliteren. Ik geef leiding aan onderzoek naar de relatie tussen de kwaliteit van medische laboratoriumanalyses en de medische besluiten die worden genomen op basis van de resultaten van die metingen. Voor een eenduidige relatie tussen een meting en een besluit op basis van die meting is een eenduidig referentie-interval een onmisbare schakel. Als laboratoria op basis van de resultaten van hun SKML deelname kunnen aantonen dat ze patiënt-samples van overeenkomstige uitslagen voorzien, heeft dat natuurlijk geen waarde als dat vervolgens niet overal tot dezelfde conclusies en besluiten leidt als gevolg van onnodige en zelfs gevaarlijke verschillen in referentie-intervallen.

NUMBER werkgroep leden

Laboratoriumspecialisten klinische chemie (in opleiding), ICTers, Hoofdanalisten, kwaliteitsfunctionarissen. 

Nationale samenwerking

SKML 

Om het NUMBER project te laten slagen is het heel belangrijk dat de laboratoriumtesten in Nederland met elkaar vergelijkbaar zijn. De SKML is de organisatie in Nederland die externe kwaliteitsbewakings monsters rondstuurt naar alle laboratoria en op die wijze kunnen de gangbare methoden gestandaardiseerd of geharmoniseerd worden. Ook in het NUMBER project stellen we eisen aan de laboratoria die data aanleveren die gebaseerd zijn op hun prestaties in de SKML rondzendingen. Daarnaast, en dat is misschien nog wel belangrijker, zijn we samen met de SKML bezig om het proces verder te automatiseren en optimaliseren, zodat we in de toekomst snel en eenvoudig referentie-intervallen van een paar jaar oud kunnen toetsen of ze nog steeds van toepassing zijn. Hierdoor zullen de gebruikte referentie-intervallen altijd actueel zijn. 

Artsen

Wij vinden het belangrijk dat het opstellen en implementeren van referentie-intervallen gebeurt in overleg met degenen die dagelijks hiermee te maken hebben: de behandelend arts. Het NUMBER project wordt gesteund door de Nederlandse Internisten Vereniging (NIV) en de LESA werkgroep (Landelijke Eerstelijns Afspraak, Rationeel aanvragen van laboratoriumdiagnostiek) in samenwerking met het Nederlands Huisarts Genootschap (NHG).  

Internationale samenwerking 

Spanje

Luisa Martinez Sanchez is in opleiding tot laboratoriumspecialist klinische chemie in Barcelona (Vall d’Hebron University Hospital) en doet daarnaast onderzoek naar de verschillende methoden om referentie-waarden te berekenen met behulp van data uit laboratoriumsystemen. Het doel is om de statistische analyses te verbeteren. Samen met Luisa worden de resultaten van het NUMBER project ook vergeleken met data uit Spanje

Duitsland

Onze Duitse collega’s uit Bremen (Thomas Streichert, Reiner Haeckel, Werner Wosniok)hebben zelf verschillende methoden ontwikkeld om referentie-intervallen te berekenen met behulp van anonieme laboratoriumuitslagen van patiënten uit laboratoriumsystemen. Waar wij in Nederland gebruikmaken van data van huisarts patiënten, is de methode van de Duitsers ontwikkeld op data van ziekenhuispatiënten. De Duitse collega’s hebben een algoritme ontwikkeld dat automatisch de uitslagen van zieke personen eruit filtert. Samen onderzoeken we of en in hoeverre de resultaten van onze NUMBER methode en de Duitse methode van elkaar verschillen. 

Internationaal

IFCC-C-RIDL (Reference Intervals and Decision Limits): In deze internationale commissie van de International Federation of Clinical Chemistry and Laboratory Medicine wordt gezamenlijk onderzoek gedaan naar en gewerkt aan richtlijnen voor het opstellen van referentie-intervallen, en standaardisatie hiervan. Nannette Brouwer is lid van deze werkgroep. Vanuit de NUMBER stuurgroep helpen we deze commissie met het schrijven van overzichtsartikelen (reviews) over de statistische methoden die ontwikkeld zijn om referentie-intervallen te berekenen met behulp van bestaande data. Ook vergelijken we deze met resultaten van studies die gebruik hebben gemaakt van de klassieke methode om referentie-intervallen te berekenen met behulp van gezonde vrijwilligers.